قدرش را بدانیم...پروردگارا،15روز از ماه رمضان گذشت اما هیچ نکردیم و اصلا نفهمیدیم که این15 روز چطور گذشت.
یک سال قدر و اندازه ها را کنار گذاشتیم و هرچه خواستیم کردیم.
(خودم را میگویم)
خودم که جز روزه اولی ها هستم را میگویم
خودم را میگویم که سال های پیش نفهمیدم رمضان چیست و قدر و اندازه ها چیستند و گرنه چه بسا بندگانی هستند که پا را فراتر از قدر و اندازه ها گذاشته اند.
داشتم میگفتم،روزه اولی هستم و تازه دارم میفهمم رمضان چیست،قدر چیست...
آری،تازه دارم میفهمم!
شب های قدر نزدیکند،همان شب های حساس که سرنوشت ها رقم میزنند.
بوی خوش شب های قدر به مشام میرسد.
میخواهم پایبند تر باشم،قدر راجدی بگیرم و درکش کنم اما(درک به معنایی دیگر)و...
این ها که گفتم همه برای خود بود اما سخنی با همه:
«شب های قدر را جدی بگیریم،همه باهم»
به سوی او...
